Bruksizm, zastosowanie toksyny botulinowej: Codzienna Praktyka

Bruksizm to nadmierna i mimowolna aktywność mięśni żucia, najczęściej podczas snu. Przyczyny bruksizmu można podzielić na fizyczne oraz psychosomatyczne. Bardzo często mają związek z nieprawidłowym rozwojem jamy ustnej oraz wadami zgryzu.

Nieleczony bruksizm prowadzi do:

• ścierania szkliwa,
• recesji dziąsłowych,
• złamań zębów,
• stanów zapalnych i zmian zwyrodnieniowych w obrębie stawów skroniowo- żuchwowych
• migren,
• napięciowych bólów głowy
• bólów karku i pleców,
• zaburzeń równowagi
• problemów ze słuchem
• tzw „twarzy kwadratowej”, ciężkiej i poszerzonej w dolnej partii o zmienionym owalu.

Podstawą wyboru leczenia jest wynik badania stomatologicznego. Badanie najlepiej wykonywać po uprzednim prawidłowym rozluźnieniu mięśni, które wykonujemy w gabinecie przy pomocy terapii manualnej i fizjoterapii narządu żucia. Pomocne bywa również zastosowanie preparatów zawierających tropokolagen, działających rozluźniająco i regenerująco na włókna mięśniowe.

Stosowanie toksyny botulinowej w leczeniu bruksizmu może być traktowane jedynie jako metoda wspomagająca, przy jednoczesnym stosowaniu szyn relaksacyjnych (przezroczystych nakładek) zakładanych na zęby lub jako metoda samodzielna w przypadku braku akceptacji szyn relaksacyjnych przez pacjenta, przy dodatkowym zastosowaniu fizjoterapii narządu żucia.

Działanie toksyny botulinowej polega na czasowym zablokowaniu przepływu impulsu nerwowego do mięśnia żwacza. Powoduje to zmniejszenie napięcia mięśnia i w efekcie jego obkurczenie i rozluźnienie oraz zapobiega ich nadreakcji. Zmniejsza się napięcie i ból mięśni. Po pewnym czasie zanika również objaw zgrzytania zębami, rysy twarzy w okolicy szczęki ulegają złagodzeniu, a nawet widocznemu odmłodzeniu.

Efekt utrzymuje się od 3 do 6 miesięcy. W trakcie działania preparatu mięśnie są osłabione, zniwelowane jest napięcie w szczęce, a nasza twarz wygląda smuklej ponieważ mięśnie tracą swoją objętość.

Oprac. dr Marta Walaszek

 
Zdjęcia na naszym blogu ukazują efekty u konkretnych Pacjentów. Efekt końcowy danego zabiegu może się różnić w zależności od indywidualnych cech i predyspozycji, stosowania się Pacjenta do zaleceń pozabiegowych, a także umiejętności i doświadczenia osoby wykonującej zabieg.