Badanie włosów

W ciągu ostatnich 30 lat nastąpił intensywny rozwój aparatury do dermatoskopii. Pierwsze aparaty pochodzące z Wiednia były wykonane w stereomikroskopie. Charakteryzowały się zniekształcającą optyką oraz słabym oświetleniem. W 1990 roku Kreusch i Rassner skonstruowali przenośny biokularowy stereomikroskop, łatwy w użyciu dający powiększenie rzędu 10-40 razy. Pomimo to urządzenia były drogie, wciąż nieporęczne a badanie nimi czasochłonne. Następna generacja dermatoskopów przypominała już obecnie stosowane. Płyn rozprowadzany jest bezpośrednio na skórze, optyka jest poprawiona, co znacznie wpływa na rzeczywiste odwzorowanie struktury zmian, wbudowano system zapobiegający parowaniu, opcjonalnie wyposażono aparat w cylinder do obserwacji zmian w miejscach trudno dostępnych a oświetlenie pochodzi z diod LED. Wideodermatoskopy są dodatkowo uzbrojone w system obrazy wysokiej rozdzielczości. Przewaga nad klasycznym dermoskopem ręcznym jest oczywista. Obraz zapisany cyfrowo możemy oglądać nie tylko w powiększeniu optycznym ale też cyfrowym. Daje to dodatkowe możliwości diagnostyczne i pozwala z jeszcze większą dokładnością a zatem i pewnością postawić diagnozę.

Ostatnią plagą naszych czasów dotykająca znaczną część populacji również w Polsce jest wypadanie włosów. Ze względu na trudności w ustaleniu przyczyny w diagnostyce wykorzystuję zarówno badania biochemiczne krwi ukierunkowane na niedobory mikroelementów, odporności jak też obecności przeciwciał charakterystycznych dla chorób autoimmunologicznych i zakażeń pasożytniczych ale też wideodermatoskopię. Trichoskopia stanowi obecnie podstawowe badanie obrazowe skóry owłosionej głowy. W przypadku nasilonego wypadania włosów może być jedynym i wystarczającym badaniem wskazującym na przyczynę dolegliwości. W badaniu korzystamy zarówno z obrazu suchego jak i w immersji. Dzięki temu jesteśmy w stanie ustalić nasilenie i typ rogowacenia skóry oraz w obrębie mieszka włosowego. Ocenie poddaje się również charakter i typ naczyń krwionośnych włosowatych, stan łodyg włosów i mieszków włosowych. Uzupełnieniem trichoskopii pozostaje wciąż trichogram ale często opracowanie badania wykonanego wideodermatoskopem pod kątem liczby włosów na cm2, grubości łodygi w granicy 30-50 µm, obecności aparatów mieszkowych produkujących 1,2 lub 3 włosy, liczby pustych mieszków włosowych jest wystarczające do prawidłowej oceny tych przydatków.

Badanie trichoskopowe jest jak RTG płuc. W sposób bezpośredni ukazuje cechy włosów oraz skóry owłosionej głowy co pozwala ze 100% pewnością postawić diagnozę co do rodzaju wypadania włosów. Przyczyny poszukujemy w trybie życia oraz stanie ogólnym naszego organizmu (choroby autoimmunologiczne, endokrynologiczne).

Badanie jest zupełnie bezbolesne i polega na wykonaniu serii zdjęć do dalszej oceny. Pacjent otrzymuje wynik z opisem widocznych zmian charakterystycznych dla danej jednostki chorobowej oraz ostateczne rozpoznanie.

Obecnie badanie trichoskopowe to najwyższy standard na świecie.