Zmiana koloru a choroby warg sromowych

Srom jest zwykle nieco ciemniejszy niż reszta skóry – może mieć barwę różową lub brązowawą. Istnieją jednak choroby w których może zmienić kolor.

1. Kolor biały lub jasnobrązowy

Liszaj twardzinowy

Liszaj twardzinowy jest stanem, w którym jest zwykle odczuwalne swędzenie sromu, oraz widoczny jest perłowo biały kolor. Stan ten wymaga leczenia choć podłoże choroby nie jest znane a sama choroba nie jest zakaźna i nie przenosi się przez kontakt płciowy. Leczenie polega na stosowaniu miejscowych kortykosteroidów oraz preparatów immunosupresyjnych.

Bielactwo

Bielactwo jest chorobą niezakaźną o nieznanej etiologii. Zmiany mają mleczno białe zabarwienie i są ostro odgraniczone od otaczającej zabarwionej pigmentem skóry. Faktura skóry jest normalne, pacjenci nie odczuwają świądu ani bólu. Ogniska choroby mogą pojawiać się również w innych miejscach na ciele. Bielactwo często występuje rodzinnie i zwykle pojawia się w nastolatków. Jest to prawdopodobnie 'autoimmunologiczna „zaburzenie, w którym organizm wytwarza przeciwciała przeciwko własnym komórkom pigmentu. Nie wiadomo, dlaczego to ma wpływ na niektóre części ciała (takich jak genitalia, twarz, ręce i stopy) więcej niż inni.

Bielactwo innych części ciała może być leczone ze światłem ultrafioletowym, zwykle dwa lub trzy razy w tygodniu przez co najmniej 6 miesięcy. To zazwyczaj powoduje stopniową repigmentację obszaru, a efekt jest zazwyczaj stały. Bielactwo warg sromowych nie wymaga leczenia gdyż jest to jedynie defekt kosmetyczny. W sytuacjach kiedy pacjentka nalega na leczenie stosuje się miejscowe kortykosteroidy lub preparaty immunosupresyjne.

2. Kolor czerwony

Zakażenie drożdżakami 

Zaczerwienienie obejmujące wargi sromowe większe i mniejsze czasami sięgające do okolicy odbytu to najczęściej zakażenie grzybicze. Drożdżaki to najczęstsze grzyby wykrywane w tej okolicy. Poza zmianą koloru pacjentki odczuwają świąd, pieczenie lub dyskomfort, zapach jest nieobezny. Nieleczone zakażenie może z czasem doprowadzić do pojawienia się wydzieliny z pochwy o przezroczystym lub białawym kolorze i grudkowej lubserowatej konsystencji. Zakażenia grzybicze są przenoszone drogą płciową.

Choroba wymaga leczenia miejscowego a w zaawansowanych stanach doustnego lekami przeciwgrzybiczymi.

Zakażenie bakteryjne

W przypadku miejscowej bakteriozy należy zwrócić szczególną uwagę również na obecność świądu, upławów, pieczenia. Odczuwana jest rybia woń. Objawom towarzyszy umiarkowana ilość szarej, mlecznej lub białawej, wodnistej wydzieliny. W zakażeniu mogą brać udział różne rodzaje bakterii dlatego dobrze jest pobrać miejscowy wymaz na posiew i antybiogram. 

Rzęsistkowica 

W przebiegu rzęsistkowicy oprócz zaczerwienienia warg sromowych obecna jest obfita wydzielina z pochwy o kolorze szarym lub żółtozielonym, kremowa lub pienista. Woń ma charakter nieprzyjemny. Obecny jest świąd i upławy. Choroba jest przenoszona drogą płciową więc konieczne jest przeleczenie również partnera.

Kontaktowe zapalenie skóry

To choroba o podłożu alergicznym. Skóra jest miejscowo przesuszona i silnie swędzi. Zmiany pojawiają się u kobiet skłonnych do alergii po użyciu niewłaściwego kosmetyku ale też u kobiet bez wywiadu alergicznego. Choroba nie jest zakaźna i nie przenosi się drogą płciową. Brak wydzieliny z pochwy.

Łuszczyca 

Może objawiać się zaczerwienieniem skóry oraz silnym świądem. Często zmiany pojawiają się następnie na skórze w innych miejscach na ciele. Choroba ma etiologię genetyczną i często występuje pokoleniowo. Brak wydzieliny z pochwy.

Łojotokowe zapalenie skóry

W miejscach intymnych objawia się zaczerwienieniem i świądem o różnym nasileniu. Choroba czasami pojawia się okresowo i samoistnie ustępuje. Z czasem objawy mogą przybierać na sile co wymaga agresywnego leczenia doustnymi lekami. Brak wydzieliny.

Liszaj płaski

Odwrotnie niż liszaj twardzinowy daje czerwony kolor skóry warg sromowych. Skóra jest delikatnie obrzmiała i czasami towarzyszy świąd o różnym nasileniu. Brak wydzieliny. Etiologia niejasna. Choroba niezakaźna.

Zespół Reitera

Reaktywne zapalenie stawów jest jałowym zapaleniem błony maziowej, ścięgien i powięzi wywołanym przez zakażenie o odległej lokalizacji, zwykle przewodu pokarmowego lub narządów płciowych. Reaktywne zapalenie stawów wywołane przez chorobę przenoszoną drogą płciową nazywa się reaktywnym zapaleniem stawów nabytym drogą płciową (sexually acquired reactive arthritis – SARA). Termin ten obejmuje nabyty zespół Reitera (opisywany jako triada: urethritis, arthritis, conjunctivitis), któremu mogą towarzyszyć zmiany skórne i w obrębie błon śluzowych, takie jak nadmierne rogowacenie skóry (keratodermia blennorrhagica), obrączkowate zapalenie żołędzi i sromu, owrzodzenia jamy ustnej, oraz zapalenie błony naczyniowej gałki ocznej, zajęcie serca i układu nerwowego.

Opryszczka narządów płciowych

To drobne pęcherzyki z treścią surowiczą na podłożu rumieniowym z odczuwalnym towarzyszącym bólem lub świądem. Choroba jest przenoszona drogą płciową i wywoływana przez wirus HSV.

Brodawki płciowe

Zwykle powstają na niezmienionej lub lekko różowej skórze. Chorobę wywołuje wirus HPV. Jest przenoszona drogą płciową.

Kiła

W USA wśród młodych, aktywnych seksualnie osób zmiany owrzodzeniowe na narządach płciowych występują najczęściej w związku z opryszczką, kiłą i wrzodem wenerycznym. Wszystkie te choroby zwiększają ryzyko zakażenia ludzkim wirusem niedoboru odporności (human immunodeficiency virus – HIV). Należy pamiętać, że nie w każdym przypadku owrzodzenia narządów płciowych spowodowane są chorobą przenoszoną drogą płciową, a także o tym, że przyczynę owrzodzeń może stanowić więcej niż jedna z tych chorób.

Rozpoznanie kiły ustalane na podstawie wywiadu i badania fizykalnego często nie jest wiarygodne. Dlatego u wszystkich pacjentów, u których wykryto zmiany owrzodzeniowe na narządach płciowych, należy wykonać testy w kierunku kiły (badania serologiczne oraz badanie mikroskopowe w ciemnym polu widzenia lub test bezpośredniej immunofluorescencji w kierunku Trepanoma pallidum) i opryszczki (hodowla lub badanie antygenu wirusa opryszczki [herpes simplex virus – HSV]), a w uzasadnionych przypadkach również w kierunku Haemophilus ducreyi (hodowla).

Świerzb

Jest stosunkowo popularną chorobą okolicy wzgórka łonowego i warg sromowych dotyczącą nie tylko osób zaniedbujących higienę osobistą. Świerzbowiec jest przenoszony przez ubrania lub bezpośredni kontakt z zakażoną skórą. Towarzyszy mu silny świąd i zaczerwienienie skóry. Brak wydzieliny.

3. Kolor naturalny skóry

Wesz łonowa

Wszawica jest chorobą pasożytniczą niezmieniającą koloru skóry. Czasami w szczególnie zaniedbanych przypadkach dochodzi do powstania drobnych, przymieszkowych grudek rumieniowych.